|
o stronie
autorzy
legenda
dokumenty
mapy
albumy
nowinki UM
nowinki Starostwa
BIBLIOTEKA
fotki nadesłane
Galeria Krystyny
moje fotki
repertuary
kiedyś ..
linki
księga Gości
wycieczki
gastronomia
kwiaty
|
-
Zyta Zarzycka
- Komendanci Twierdzy
Kozielskiej 1743 -1875
- 1743-1745
- Generał brygady HEINRICH VON SALDERN z
Priegnitz. Były dowódca pułku królewskiego. Do Koźla przybył w 1743
roku z pułkiem garnizonowym. Tutaj zmarł 23 maja 1745 roku.
Pochowany został w krypcie św. Krzyża w kościele parafialnym.
- 1745
- Pułkownik FRIEDRICH ARNOLD VON FORIS.
Został komendantem po śmierci v. Salderna. Poległ latem 1745 roku
broniąc twierdzy przed oddziałami austro-węgierskimi. Pochowany
został w krypcie św. Krzyża w kościele parafialnym.
- 1745
- Latem tegoż roku Austriacy zdobyli twierdzę. Na
czele 600 osobowej załogi stanął major baron FLANDRINI.
- 1746
- Tymczasowym komendantem twierdzy był generał
brygady FRANZ ANDREAS VON BORCKE z Pomorza. Został
później komendantem twierdzy w Magdeburgu, gdzie zmarł w 1766 roku.
- 1746-1750
- Generał brygady JOHANN GEORG VON LEHMAN.
Przedtem dowodził jednym z pułków piechoty. Zmarł w Koźla Pochowany
w krypcie św. Krzyża w kościele parafialnym.
- 1750-1753
- Generał brygady HEINRICH GUNTHER GOTFRIED VON
BOSSE. Urodzony 18.11.1680 roku, jako starszy syn inż. Mikołaja
Bossę. Karierę wojskową rozpoczął jako prosty żołnierz. Odwagą i
rozumem doszedł do wysokich stanowisk. Król nadał mu tytuł
szlachecki. W 1743 roku awansował do stopnia generała brygady. Zmarł
jako generał dywizji w 1755 roku.
- 1753-1762
- Generał brygady CHRISTOF FRIEDRICH VON LATTORF.
Urodzony 07.09.1696 roku. Pochodził z Magdeburga. Studiował w Halle.
W 1713 roku rozpoczął służbę wojskową w pułku księcia Leopolda von
Anhalt-Dessau. Na Górny Śląsk przybył jako major w 1742 roku. W 1743
roku był dowódcą pułku von Perfode. W 1748 roku został generalnym
starostą Szczecina. 11.12.1753 roku będąc generałem brygady i szefem
pułku garnizonowego v. Bossescheina został komendantem Koźla.
Dowodził obroną twierdzy przez cały okres wojny siedmioletniej (
1756-1763). Dnia 22.12.1758 roku król Fryderyk II podczas pobytu w
Koźlu udekorował v. Lattorfa orderem Orła Czerwonego i awansował do
stopnia generała dywizji. Zmarł w Koźlu 03.04.1762 roku.
- 1762-1790 Generał
dywizji GERHARD ALEXANDER BARON VON SASS z Kurlandii.
Urodzony w 1718 roku. Pochodził ze znakomitego rodu. Do obrania
kariery wojskowej nakłonił go król Fryderyk Wilhelm I, który lubił
żołnierzy ogromnego wzrostu. W 1762 roku został komendantem Koźla.
Posiadał wówczas stopień pułkownika. W 1772 roku został generałem
brygady, a w 1787 roku generałem dywizji. W latach 1752-73 kupił
kilka okolicznych majątków ziemskich: Borzysławice, Ligotę Wielką,
Gierałtowice i Izbicko. W 1779 roku król nadał mu tytuł barona.
Prowadził ożywioną działalność na rzecz Koźla. Za jego czasów
odbudowano zniszczone podczas wojny siedmioletniej przyczółki
mostowe. W latach 1776-1778 zbudowano nowe koszary i 2 domy dla
komendantury. Usprawniono i naprawiono inne budynki twierdzy, min.
obsypano ziemią istniejące kazamaty i wzniesiono nowe. W 1783 roku
wzniesiono reduty: Rogowską, Orlą, Kłodnicką i Kobylicką.
Unowocześniono uzbrojenie, oddając do przetopienia 34 zużyte armaty,
na miejsce których sprowadzono nowe. Generał Sass jako protestant
zadbał również o budowę kościoła garnizonowego ewangelickiego. Zmarł
07.07.1790 roku w Kożlu.
- 1790-1797
- Generał brygady ANTON DOMINIK VON OTTO. Za
jego czasów nadal umacniano twierdzę. Przedłużono groble, które
ciągnęły się od większyckiego stawu po Redutę Rogowską. Do obrony
twierdzy służyło 226 armat . Gen. Otto zmarł w wieku 73 lat dnia
21.03.1797 roku.
- 1797-1802
- Generał brygady FRIEDRICH CHRISTIAN VON KNEBEL.
Pochodził z Anspach. W 1795 roku jako pułkownik dowodził pułkiem
Mansteina. W dwa lata później został komendantem Koźla. W 1800 roku
awansował do stopnia generała brygady. W 1797 roku. Koźle zostało
podniesione do rangi twierdzy głównej. Zmieniono koryto Odry.
Wyszlamowano fosy przy wałach głównych. Zbudowano piekarnie polowe i
rurociągi doprowadzające wodę pitną z Reńskiej Wsi do twierdzy.
Friedrich Christian v. Knebel zmarł 28 .07.1802 roku.
- 1802
- Generał brygady KARL AUGUST VON ELSSNER.
Urodzony w 1743 roku na Łużycach. Służył w pułku Mansteina.
Komendantem Koźla został 09.08.1802 roku. Zmarł po 11 dniach.
-
1802-1807
- Generał brygady DAWID VON NEUMANN.
pochodził z Prus. Urodził się 28.08.1735 roku. W 1779 roku jako
porucznik pułku piechoty v. Rothkircha otrzymał od Fryderyka II
tytuł szlachecki. W 1792 roku dostał awans do stopnia majora i order
“Za wierną służbę". Około roku czasu dowodził pułkiem v. Courbiere,
a w 1802 roku król mianował go komendantem twierdzy7
kozielskiej. Jemu to przypadło w udziale dowodzenie twierdzą podczas
oblężenia jej przez wojska francusko-bawarsko-wirtemberskie w 1807
roku. Zrobił nader wiele dla umocnienia twierdzy. W 1805 roku
pomiędzy Redutą Orlą a Kłodnicką rozpoczęto budowę fortu Fryderyka
Wilhelma z wieżą Montalemberta. Była to pierwsza tego typu budowla w
państwie pruskim. Wzniesiono nowe kazamaty mieszkalne, które
obsypano ziemią. Podobnie uczyniono z magazynami prochu i prowiantu.
Wały główne połączono pomostami z ich osłoną. Ukończono palisadę.
Domy, płoty, drzewa i zarośla na odległość 800 m od twierdzy zostały
zburzone i wycięte. Pod koniec grudnia 1806 roku armia francuska
wsparta siłami bawarskimi i wirtemberskimi, dowodzona przez księcia
Hieronima Napoleona, brata cesarza przekroczyła granice Śląska. Dnia
22.01.1807 roku bawarski korpus oblężniczy był już 2 mile od Koźla.
24.01. generał Deroy przysłał parlamentariuszy do generała Neumanna
żądając poddania twierdzy. Generał odpowiedział odmownie. Rozpoczęło
się oblężenie twierdzy kozielskiej. Przez przeszło 2 miesiące Koźle
było bezustannie obkładane ogniem artylerii. Na kolejne propozycje
kapitulacji generał Neumann odpowiadał odmownie. Na początku
kwietnia 1807 roku generał zachorował i przekazał dowództwo
komendantowi artylerii fortecznej płk von Puttkamerowi. Zmarł
16.04.1807 roku o godz. 6.00 wieczorem w wieku 61 lat. Pochowano go
uroczyście, zgodnie z ceremoniałem wojskowym w specjalnie
wymurowanym grobie w Bastionie Reńskowiejskim w dniu 18.04.1807
roku. Za jego bohaterską postawę król polecił, aby odlano ze spiżu
pomnik generała Neumanna, który wzniesiono na wewnętrznym placu
Bastionu Odrzańskiego.
- 1807-1809
- Generał brygady LUDWIK WILHELM VON PUTTKA MER.
Urodził się w 1735 roku, służbę wojskową rozpoczął w armii
holenderskiej. W 1761 roku wstąpił do pruskiej artylerii.
W listopadzie 1793 roku jako major objął dowodzenie 2 pułkiem
artylerii, a w kwietniu 1795 roku będąc już pułkownikiem został
dowódcą 3 pułku artylerii w Berlinie. W 1800 roku objął dowodzenie
artylerią forteczną
w Koźlu.
W dniu 15.05.1807 roku król mianował go komendantem twierdzy. W
czerwcu i lipcu stał na czele rady wojennej złożonej z oficerów, a
prowadzącej rokowania pokojowe z wojskami francuskimi. Za obronę
twierdzy król Fryderyk Wilhelm nadał mu 22.07.1807 roku patent
generała brygady. W 1809 roku generał v. Puttkamer przeszedł w stan
spoczynku. Zmarł w wieku 82 lat w 1820 roku.
- 1809-1810
- Major KARL VON KLUR. Urodził się
04.08.1744 roku na Górnych Łużycach jako syn generała dywizji.
Karierę wojskową rozpoczął w 1788 roku w pułku księcia
Brunszwickiego, skąd w 1791 roku przeszedł do Pułku Następcy Tronu w
Poczdamie. W 1800 roku został adiutantem generała von Grave-nitza w
Głogowie. W 1805 roku król powołał go na swego adiutanta
przybocznego. Pozostał nim podczas wojny 1806 roku. Po bitwie pod
Auersbach przebywał w Prusach. W 1809 roku mianowany został
komendantem w Koźlu, ale już w rok potem powrócił na wcześniejsze
stanowisko przy osobie Najjaśniejszego Majestatu.
- 1810-1813
- Generał brygady KARL GUSTAW VON ERICHSON.
Urodził się 11.01.1743 roku w Moskwie. Był paziem na rosyjskim
dworze, a później został oficerem. W 1760 roku zaczął służbę w
pruskiej armii. Podczas wojny siedmioletniej w kampanii o sukcesję
bawarską był dwukrotnie ranny. Za odwagę wykazaną podczas kampanii
reńskiej otrzymał order “Pour la merite". W 1802 roku zamienił się
służbą z księciem Anhalt-Pless i został brygadierem fizylierów
śląskich. Odznaczył się w bitwie pod Jena gdzie znów został ranny. W
1810 roku został komendantem Koźla. W 1813 roku za zasługi wojenne
został generałem dywizji i przeszedł w stan spoczynku. Zmarł
05.03.1827 roku. Za jego czasów w 1811 roku w celu umocnienia
twierdzy wzniesiono przy większyckich wałach Redutę Krzyżową.
Rozpoczęto też budowę Reduty Neumanna, którą zakończono Szańcami
Neumanna w 1869 roku.
- 1813-1814
- Generał dywizji ERNST JULIUS FRIEDERIK
baron SCHULER VON SENDEN. Urodził się 29.11.1753 roku.
Rozpoczął studia prawnicze, następnie zaciągnął się do Korpusu
Brunszwickiego. Z korpusem, wraz z angielskimi oddziałami
pomocniczymi popłynął do Ameryki Północnej. Tam dostał się do
niewoli. Przebywał najpierw w Bostonie, potem w Wirginii. Wrócił po
4 latach. W 1786 roku rozpoczął karierę w armii pruskiej. W kampanii
reńskiej uczestniczył jako kapitan. W 1795 roku awansował do stopnia
majora, a 10.06. tegoż roku do stopnia podpułkownika. Wziął udział w
bitwie pod Jena, potem walczył w oblężonym Gdańsku. W 1809 roku
otrzymał order “Za wierną służbę" i jako generał brygady został
komendantem Berlina. W 1813 roku dowodził korpusem w Głogowie.
Następnie król mianował go tymczasowym komendantem Koźla, ale już w
miesiąc później objął dowództwo korpusu rezerwowego. Potem był
dwukrotnie komendantem Wrocławia. W 1825 roku obchodził 50-lecie
służby. Otrzymał order Orła Czerwonego I klasy i awans do stopnia
generała dywizji: przeszedł w stan spoczynku. Zmarł 11. 02.1827
roku. Za czasów jego komendantury, wiosną 1813 roku 400 robotników
przeprowadziło naprawy szańców a 1000 innych wyczyściło odpływy wody
w twierdzy, wyremontowało kazamaty i dokonało innych prac
remontowych.
- 1812-1817
- Generał brygady AUGUST ERNST VON KAMPTZ-DEVEN.
Urodził się we wrześniu 1757 roku na terenie Meklemburgii.
Służbę w pruskiej armii rozpoczął w 1774 roku. Pierwszą kampanię
wojenną odbył w pułku v. Courbiere, a w 1802 roku awansował do
stopnia majora. Po kampanii reńskiej powrócił do Prus. W 1807 roku
uczestniczył w obronie Gdańska. W 1808 roku dowodził l
Zachodniopruskim Pułkiem Piechoty. W 1810 roku był komendantem
Kołobrzegu. W 1812 roku został po raz pierwszy komendantem Koźla,
zaś w 1815 roku po raz drugi mianowano go na to stanowisko. Swoim
humanitarnym postępowaniem i sumiennością w służbie wzbudzał
powszechny szacunek. Był odznaczony Krzyżem Rycerskim i rosyjskim
orderem św. Anny. Zmarł w Karisbadzie w dniu 24.06.1817 roku. Za
jego czasów w 1814 roku przeprowadzono w 1814 roku prace
przeciwpowodziowe, a w 1816 roku przegrodzono szczelną ścianką nowe
i stare koryto Odry.
- 1817-1825
- Generał dywizji WILHELM VON WELZIEN.
Pochodził spod Rostocka. Urodził się w 1759 roku. W wieku 14 lat
wstąpił do Korpusu Kadetów. Następnie ukończył Akademię Wojskową w
Berlinie. Przez 6 lat służył w Nysie. Podczas bawarskiej kampanii
sukcesyjnej uczestniczył w kilku potyczkach. Potem służył w
batalionie grenadierów v. Gillema w Paczkowie. Zwrócił na siebie
uwagę księcia Friederika Ludwiga Hohenlohe-Ingelfingen (właściciela
Sławięcic) dowódcy korpusu, któremu podlegały Koźle i Nysa. Został
książęcym adiutantem. Następnie jako kapitan i szef kompanii był w
załodze twierdzy Mainz. Otrzymał order zasługi. W 1779 roku z
nowoutworzoną gwardią fizylierów został przeniesiony na teren
Polski, zaś w 1812 roku po otrzymaniu stopnia pułkownika został
komendantem Nysy, potem Kłodzka. Za kampanie wojenne otrzymał Krzyż
Żelazny I klasy i Order Świętej Anny II klasy. W 1817 roku został
komendantem Koźla.W 1825 roku otrzymał awans do stopnia gen. dywizji
i przeniesienie w stan spoczynku. Zmarł w Legnicy 16.07.1827 roku.
- 1825-1829
- Pułkownik KAROL FRIEDRICH KÓHN VON JASKI.
Pochodził z Prus. W 1806 roku był porucznikiem w pułku księcia
brunszwicko-oleśnickiego. Odszedł z Koźla 16.03.1829 roku. Podczas
jego komendantury przeprowadzono w l827 roku prace adaptacyjne w
dawnym klasztorze Minorytów, urządzając tam w korytarzu klasztornym
lazaret wojskowy.
- 1829-1830
- - Pułkownik VON BULOW. Został komendantem
Koźla 07.05.1829 roku, w grudniu roku następnego przeszedł w stan
spoczynku. W 1829 roku wyszlamowano fosy i przekopano tzw. wodociąg
sukowicki. Był to sztucznie utworzony ciąg wodny prowadzący z
Sukowic do Koźla, z którego woda wzmacniała wodę w fosach twierdzy
(obecna rzeczka Lineta). Za czasów komendantury v. Bulowa dokończono
również budowy fortu Fryderyka Wilhelma. Na jego polecenie
znajdujący się obok Bramy Odrzańskiej pomnik generała Neumanna
upiększono ornamentami, złoconym napisem i ozdobiono kwiatami.
Powstanie Listopadowe w Polsce spowodowało, iż pod koniec grudnia
1830 roku twierdza kozielska została postawiona w stan pogotowia
bojowego: garnizon wzmocniono 2 batalionami 23 pułku piechoty, l
kompanią artylerii i wydzielonym oddziałem pionierów.
- 1831-1834
- Pułkownik JOHANN FRIEDRICH CHRISTIAN VON LIEBE.
Rycerz Orderu Orła Czerwonego, Orderu Św. Anny II kl., Krzyża
Żelaznego i Orderu Św. Włodzimierza. Pochodził z Magdeburga. Służbę
rozpoczął w 1782 roku. Był w oblężonej załodze Gdańska (1807) za co
otrzymał order zasługi. W 1815 roku jako podpułkownik dowodził
brygadą artylerii. W 1820 roku był zastępcą dyrektora w Szkole
Artylerii i Inżynierii oraz członkiem Kwalifikacyjnej Komisji
Artyleryjskiej. Do Koźla przybył 07.01.1831 roku, a kilka dni
wcześniej, bo 04.01. odbyły się uroczystości przy grobie gen.
Neumanna. Położono nowy kamień nagrobny ozdabiając go odpowiednim
napisem. We wrześniu 1831 roku wybuchła w garnizonie cholera. W
październiku 1831 r. komendant obchodził 50-lecie służby. Od króla
otrzymał Order Orła Czerwonego, a od miasta srebrny puchar. W 1833
roku rozpoczęto budowę nowych masywnych śluz powyżej Reduty Orlej.
Von Liebe zmarł 01.01.1834 roku.
- 1834-1838
- Generał brygady FRANZ LUDWIG VON JEAUNERET
baron VON BEAUFORT. Uczestnik kampanii wojennych 1806,
1813-1815. W 1816 roku zorganizował l Koblencki Pułk Obrony
Krajowej, a w 1829 roku był organizatorem pułków 39 i 40 i ich
pierwszym dowódcą. Do Koźla przybył w maju 1834 roku, a w roku 1838
odszedł w stan spoczynku. Kontynuował prace nad budową śluz, które
zakończono w 1837 roku.
- 1838-1843
- Generał brygady HEINRICH ALEXANDER VON ŻUR
WESTEN. Posiadacz Krzyży Żelaznych. We wrześniu 1840 roku
awansował do stopnia generała brygady. W 1843 roku otrzymał Order
Orła Czerwonego kl. II z liśćmi dębowymi. Zmarł 27.06.1843 roku i
pochowany został na kozielskim cmentarzu. Za jego czasów: jesienią
1839 roku wyszlamowano Starą Odrę, zaś w roku następnym odnowiono i
odbudowano jazy wodne. Latem 1840 roku zakończono przebudowę nowego
zamku, gdzie umieszczono lazaret wojskowy.
- 1843-1845
- " Generał brygady ARNOLD DE LA PERIER.
Przybył do Koźla w sierpniu 1843 roku, a w czerwcu 1845 roku odszedł
do Kłodzka.
- 1845-1856
- Generał brygady WINCENT LUIS VON LUPIŃSKI.
Urodził się w 1787 roku w Buku (Wielkopolska). Rycerz Orderu Orła
Czerwonego kl.II z gwiazdą, rosyjskiego Orderu Św. Włodzimierza i
saskiego Orderu Albrechta. Uczestnik kampanii rosyjskiej. W bitwie
pod Friedlandem został ranny, następnie dowodził batalionem obrony
krajowej w Gnieźnie. Potem był pułkownikiem ułanów w Gliwicach, skąd
przybył do Koźla. Zaskarbił tu sobie szacunek i sympatię wszystkich.
Za jego czasów nastąpiło dalsze dozbrojenie twierdzy. W 1852 roku
obchodził jubileusz służby. Z wojskiem pożegnał się w maju 1856
roku. Przeniósł się do Wrocławia, gdzie zmarł 15.05.1862 roku.
- 1856-1857
- Major KONRAD VON PUTKAMER. Dowodził
twierdzą kozielską od połowy czerwca 1856 roku do połowy lipca 1857
roku. Potem powrócił do 22 pułku w Nysie. Tam w sierpniu tegoż roku
odszedł w stan spoczynku. Zmarł w Prudniku.
- 1857-1859
- Podpułkownik FRIEDRICH VON SCHIMMEL.
Urodzony w Westfalii w roku 1804. Rycerz Orderu Orła Czerwonego IV
kl. Ukończył gimnazjum w Munster. W 1822 roku wstąpił do 11 pułku
huzarów, gdzie awansował do stopnia porucznika. Przez 3 lata
studiował w Akademii Wojskowej w Berlinie. Przez 3 następne lata
pracował w Biurze Topografii Sztabu Generalnego. Potem przez kilka
lat był komendantem Szkoły Dywizjonowej w Munster. W 1845 roku jako
rotmistrz pracował w adiutan-turze. W 1848 roku został wybrany do
Zgromadzenia Narodowego. W latach 1849-1850 był członkiem obu izb
Parlamentu. Do Koźla przybył w 1857 roku z Saarbmck w stopniu
podpułkownika. Pod koniec maja 1859r. odszedł do Kłodzka. Tam
otrzymał awans do stopnia pułkownika, a następnie generała brygady.
Otrzymał Order Orła Czerwonego III kl. ze wstęgą. W 1865 roku
odszedł z wojska ale pozostał do dyspozycji armii. Wówczas otrzymał
Order Orła Czerwonego z dębowymi liśćmi i honorowe obywatelstwo
Kłodzka. Przeniósł się do Berlina.
- 1859-1866
- Major GUSTAW VON KESSEL. Rycerz Orderu
Orła Czerwonego kl IV. Ur. w 1804 roku w Poczdamie jako syn dowódcy
l pułku gwardii. W 1818 roku wstąpił do Korpusu Kadetów w Berlinie,
potem był oficerem w l pułku gwardii. W 1850 roku przybył na Śląsk z
10 pułkiem piechoty. Następnie dowodził batalionem obrony krajowej
na terenie Polski. W 1859 roku został mianowany komendantem Koźla. W
kwietniu 1862 roku został komendantem Głogowa. W 1864 roku osiągnął
stan spoczynku i powrócił do Poczdamu.
- 1862-1866
- Major HERMAN VON HULSEN Rycerz Orderu Orła
Czerwonego. Urodził się w grudniu 1816 roku we Wrocławiu. Syn
pułkownika Karla v. Hiilsena. Ukończył gimnazjum Fryderyka i
Uniwersytet Wrocławski. W 1835 roku wstąpił do 2 gwardyjskiego pułku
piechoty. Uczestniczył w walkach ulicznych w Berlinie w 1848 roku i
w kampanii Szlezwiku. W 1852 roku awansował do stopnia majora i
przeniesiony został do dyspozycji komendantury gwardii w Berlinie.
Następnie był referentem w Ministerstwie Wojny. Powołany ponownie do
służby wojskowej w kwietniu 1862 roku został komendantem Koźla.
Za czasów jego komendantury: w styczniu 1863 roku wybudowano
nową strzelnicę dla garnizonu na Wyspie. W kwietniu 1864 roku
przywieziono do Koźla 1000 jeńców duńskich, których zatrudniono w
twierdzy. Pracowali oni przy naprawie kazamatów na Redutach
Kłodnickiej i Orlej oraz na przyczółkach mostowych, poprawiali
szańce. Wykonywali także inne roboty ziemne. W latach 1864-1865
dokonano remontów wałów głównych oraz magazynów prochu nr l i 2.
Mosty łyżwowe na Redutach Kłodnickiej i Kobylickiej wymieniono na
mosty rolkowe bardziej masywne. W marcu 1866 roku nadszedł rozkaz
aby przyspieszyć przygotowania wojenne, gdyż należy spodziewać się
natarcia nieprzyjaciela. W ramach tych przygotowań wycięto wszystkie
wysokie drzewa na wyspie i Reducie Orlej oraz krzaki rosnące na
zewnętrznej stronie grobli. Wykupiono za 6950 talarów publiczny
ogród wraz z szynkiem zwanym Topoliną W ciągu trzech miesięcy
wybudowano tam nowy fort zwany Fortem Następcy Tronu. Przy jego
budowie pracowało 3000 ludzi z powiatów kozielskiego, głubczyckiego,
prudnickiego, raciborskiego i opolskiego. Znajdujący się nieopodal
młyna Kukel Fort Fryderyka Wilhelma, zwany również Wieżą
Montalemberta zniwelowano do 2 pięter i osłonięto wysokim wałem
ziemnym. W trakcie tych przygotowań zmieniono komendanta twierdzy.
- 1866
- Pułkownik VON ZIMMERMAN z 13 Pułku
Piechoty. Był komendantem Koźla podczas przygotowań do wojny z
Austrią. Po pokoju w Pradze kończącym wojnę (1866 rok) odszedł.
Zmarł jako generał w 1887 roku w Mimsterze.
- 1866-1870
- Pułkownik CARL ROHDE. Urodzony w czerwcu
1811 roku w Prusach Wschodnich. W 1827 roku wstąpił do 5 Brygady
Artylerii w Poznaniu, gdzie uzyskiwał kolejne awanse oficerskie. Od
października 1860 roku służył jako major w brygadzie artylerii w
Królewcu. W 1864 roku awansował do stopnia pułkownika. Uczestniczył
w wojnie prusko- austriackiej w 1866 roku. Po pokoju praskim
mianowany został komendantem Koźla. W marcu 1870 roku przeszedł w
stan spoczynku.
- 1870-1871
- Pułkownik VON EBERHARD. Jesienią 1870 roku
podczas wojny francusko-pruskiej sprowadzono do Koźla 2000 jeńców
francuskich. Pięćdziesięciu z nich było chorych na ospę. Umieszczono
ich w lazarecie wojskowym. Choroba zdziesiątkowała jeńców. Zmarłym
wytyczono specjalny cmentarz. W styczniu 1871 roku przywieziono do
Koźla dalszych 5000 jeńców. Rozbudowano obóz jeniecki.
- 1871-1875
- Pułkownik ERNST CORSEPHIUS. Urodzony w grudniu
1816 roku w Prusach Wschodnich. Syn pastora. Ukończył gimnazjum w
Elblągu, po czym jako jednoroczny ochotnik znalazł się w brygadzie
artylerii w Królewcu. Wstąpił do Szkoły Artylerii i Inżynierii w
Berlinie, gdzie w 1837 roku uzyskał patent oficerski. W 1865 roku
był majorem artylerii Komendy Miasta w Królewcu. W 1868 roku
awansował do stopnia podpułkownika. Dowodził oddziałem piechoty w l
Pułku Wschodniopruskiej Artylerii Polowej. W lipcu 1870 roku
mianowany komendantem twierdzy Kostrzyn. W styczniu 1871 roku
otrzymał awans do stopnia pułkownika i mianowanie na komendanta
Koźla. Przypadła mu w udziale likwidacja twierdzy. W grudniu 1874
roku przeniesiono go do dyspozycji Ministerstwa Wojny. Odszedł z
Koźla do Świdnicy w styczniu 1875 roku.
-
-
-
Bibliografia:
- l. A. Weltzel, Geschichte der Stadt Herrschaft
und ehemaligen Festung Cosel, Cosel 1888.
-
Aktualizowano 25 stycznia 2002
_ K-K _J&Luk
|
|